[ΕΚΘΕΣΗ ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ]
ΘΕΜΑ : Οι κοινωνικές επιπτώσεις της υποκρισίας.
ΕΠΙΚ. ΠΛΑΙΣΙΟ : Παραγωγή δοκιμιακού λόγου
ΠΡΟΛΟΓΟΣ:
Η προσποίηση και η υποκρισία αναμφίβολα αποτελούν συμπεριφορές που απαντώνται συχνότατα στην κοινωνική ζωή. Μάλιστα, παρά την κοινή πεποίθηση για τον a priori αρνητικό χαρακτήρα τους, λησμονείται ότι ενίοτε μπορούν να βοηθήσουν θετικά τον άνθρωπο στην κοινωνικοποίησή του, στην προσπάθεια απόκρυψης σκληρών αληθειών από αγαπημένα πρόσωπα ή στην προσπάθεια φυγής από την πεζή πραγματικότητα μέσω του αστεϊσμού. Ωστόσο, όταν στοχεύουν στην εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων ή, ακόμη χειρότερα, στη βλάβη του συνανθρώπου, τότε ασφαλώς αποτελούν κοινωνική πληγή.
ΚΥΡΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ:
Αρχικά, η αρνητική επενέργεια της υποκρισίας εντοπίζεται στον πνευματικό και ηθικό τομέα. Η επικράτηση του ψεύδους, η σκόπιμη απόκρυψη της αλήθειας σε κρίσιμα ζητήματα για την εύρυθμη λειτουργία του κοινωνικού συνόλου, επιφέρουν ή διαιωνίζουν στερεότυπα, προκαταλήψεις, ρατσιστικές νοοτροπίες και πνευματικό σκοτάδι. Έτσι, η κοινωνία εύκολα μπορεί να οδηγηθεί σε φαινόμενα βίας, εκμετάλλευσης και φανατισμού. Την ίδια στιγμή, η προσποίηση που σχετίζεται με το συμφέρον αποτελεί συνώνυμο της ανηθικότητας. Ο συμφερολάτρης άνθρωπος εύκολα μετατρέπεται σε αμοραλιστή, που δε διστάζει να παραβιάσει κάθε αρχή, να πατήσει ακόμη και επί πτωμάτων, για να επιτύχει τις επιδιώξεις του. Τέτοιες συμπεριφορές σίγουρα διασπούν τον κοινωνικό ιστό και μετατρέπουν την κοινωνία σε ζούγκλα.
Επιπλέον, η υποκρισία προκαλεί σοβαρά κοινωνικοπολιτικά προβλήματα. Εξαιτίας της πλήθος κοινωνικών προβλημάτων παραμένουν άλυτα, διότι απλά ο κοινωνικός περίγυρος εθελοτυφλεί και δείχνει απρόθυμος να εγκαταλείψει το «βόλεμά» του και τον εφησυχασμό του. Επίσης, η προσποίηση υπονομεύει τις διαπροσωπικές σχέσεις καθώς εμβάλλει στον άνθρωπο καχυποψία και αμφιβολία για τα αληθινά κίνητρα της προσέγγισής του από τους άλλους. Παρόμοια, και η πολιτική ζωή βλάπτεται σοβαρά. Η ασυνέπεια μεταξύ λόγων και πράξεων σε πολίτες και πολιτικούς, ο λαϊκισμός, ο πατερναλισμός, είναι φαινόμενα που ασφαλώς ερείδονται στην υποκρισία και οδηγούν στην οπισθοδρόμηση και τη ναρκοθέτηση της δημοκρατίας.
Θα ήταν , τέλος, παράλειψη να μην αναφερθούμε και στις επιπτώσεις της υποκρισίας στον πολιτισμό και τα εθνικά θέματα. Η διάδοση στις μέρες μας της εμπορευματοποιημένης τέχνης, που υποκριτικά προβάλλεται ως γνήσια , έχει ως συνέπεια τη επικράτηση της ακαλαισθησίας. Η κυριαρχία των βιομηχανικών, ανέμπνευστων τυποποιημένων "καλλιτεχνικών" προϊόντων και ο συνακόλουθος παραγκωνισμός των αληθινών καλλιτεχνικών δημιουργιών, κρατούν το λαό δέσμιο της υποκουλτούρας και της μαζοποίησης. Παράλληλα, η σκόπιμη απόκρυψη της ιστορικής αλήθειας για την υπηρέτηση σκοπιμοτήτων, η απροθυμία αντιμετώπισης και διατύπωσης της αλήθειας επάνω σε κρίσιμα εθνικά θέματα, μπορούν να οδηγήσουν την κοινωνία στην υιοθέτηση εθνικιστικών αντιλήψεων, άκρως επικίνδυνων για τις σχέσεις με άλλους λαούς και στη λήψη αποφάσεων που μελλοντικά ενδέχεται να αποδειχθούν καταστροφικές για την ασφάλεια και τη συνοχή της.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ:
Από τα παραπάνω εύκολα συνάγεται ότι η υποκρισία στην κακή της μορφή συνιστά μεγάλη πληγή στο σώμα της κοινωνίας. Μπορεί να διαρρήξει τον κοινωνικό ιστό, να εξαλείψει σπουδαίες αξίες, απαραίτητες για την αρμονική συμβίωση, να εξαχρειώσει ηθικά τους ανθρώπους . Γι’ αυτό, ας κρατήσουμε στις κοινωνικές «αποσκευές» μας μόνο το αναγκαίο πρόσωπό της, όπως αυτό περιγράφτηκε σύντομα στον πρόλογο, κι ας πετάξουμε το βλαβερό.
ΕΠΙΚ. ΠΛΑΙΣΙΟ : Παραγωγή δοκιμιακού λόγου
ΠΡΟΛΟΓΟΣ:
Η προσποίηση και η υποκρισία αναμφίβολα αποτελούν συμπεριφορές που απαντώνται συχνότατα στην κοινωνική ζωή. Μάλιστα, παρά την κοινή πεποίθηση για τον a priori αρνητικό χαρακτήρα τους, λησμονείται ότι ενίοτε μπορούν να βοηθήσουν θετικά τον άνθρωπο στην κοινωνικοποίησή του, στην προσπάθεια απόκρυψης σκληρών αληθειών από αγαπημένα πρόσωπα ή στην προσπάθεια φυγής από την πεζή πραγματικότητα μέσω του αστεϊσμού. Ωστόσο, όταν στοχεύουν στην εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων ή, ακόμη χειρότερα, στη βλάβη του συνανθρώπου, τότε ασφαλώς αποτελούν κοινωνική πληγή.
ΚΥΡΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ:
Αρχικά, η αρνητική επενέργεια της υποκρισίας εντοπίζεται στον πνευματικό και ηθικό τομέα. Η επικράτηση του ψεύδους, η σκόπιμη απόκρυψη της αλήθειας σε κρίσιμα ζητήματα για την εύρυθμη λειτουργία του κοινωνικού συνόλου, επιφέρουν ή διαιωνίζουν στερεότυπα, προκαταλήψεις, ρατσιστικές νοοτροπίες και πνευματικό σκοτάδι. Έτσι, η κοινωνία εύκολα μπορεί να οδηγηθεί σε φαινόμενα βίας, εκμετάλλευσης και φανατισμού. Την ίδια στιγμή, η προσποίηση που σχετίζεται με το συμφέρον αποτελεί συνώνυμο της ανηθικότητας. Ο συμφερολάτρης άνθρωπος εύκολα μετατρέπεται σε αμοραλιστή, που δε διστάζει να παραβιάσει κάθε αρχή, να πατήσει ακόμη και επί πτωμάτων, για να επιτύχει τις επιδιώξεις του. Τέτοιες συμπεριφορές σίγουρα διασπούν τον κοινωνικό ιστό και μετατρέπουν την κοινωνία σε ζούγκλα.
Επιπλέον, η υποκρισία προκαλεί σοβαρά κοινωνικοπολιτικά προβλήματα. Εξαιτίας της πλήθος κοινωνικών προβλημάτων παραμένουν άλυτα, διότι απλά ο κοινωνικός περίγυρος εθελοτυφλεί και δείχνει απρόθυμος να εγκαταλείψει το «βόλεμά» του και τον εφησυχασμό του. Επίσης, η προσποίηση υπονομεύει τις διαπροσωπικές σχέσεις καθώς εμβάλλει στον άνθρωπο καχυποψία και αμφιβολία για τα αληθινά κίνητρα της προσέγγισής του από τους άλλους. Παρόμοια, και η πολιτική ζωή βλάπτεται σοβαρά. Η ασυνέπεια μεταξύ λόγων και πράξεων σε πολίτες και πολιτικούς, ο λαϊκισμός, ο πατερναλισμός, είναι φαινόμενα που ασφαλώς ερείδονται στην υποκρισία και οδηγούν στην οπισθοδρόμηση και τη ναρκοθέτηση της δημοκρατίας.
Θα ήταν , τέλος, παράλειψη να μην αναφερθούμε και στις επιπτώσεις της υποκρισίας στον πολιτισμό και τα εθνικά θέματα. Η διάδοση στις μέρες μας της εμπορευματοποιημένης τέχνης, που υποκριτικά προβάλλεται ως γνήσια , έχει ως συνέπεια τη επικράτηση της ακαλαισθησίας. Η κυριαρχία των βιομηχανικών, ανέμπνευστων τυποποιημένων "καλλιτεχνικών" προϊόντων και ο συνακόλουθος παραγκωνισμός των αληθινών καλλιτεχνικών δημιουργιών, κρατούν το λαό δέσμιο της υποκουλτούρας και της μαζοποίησης. Παράλληλα, η σκόπιμη απόκρυψη της ιστορικής αλήθειας για την υπηρέτηση σκοπιμοτήτων, η απροθυμία αντιμετώπισης και διατύπωσης της αλήθειας επάνω σε κρίσιμα εθνικά θέματα, μπορούν να οδηγήσουν την κοινωνία στην υιοθέτηση εθνικιστικών αντιλήψεων, άκρως επικίνδυνων για τις σχέσεις με άλλους λαούς και στη λήψη αποφάσεων που μελλοντικά ενδέχεται να αποδειχθούν καταστροφικές για την ασφάλεια και τη συνοχή της.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ:
Από τα παραπάνω εύκολα συνάγεται ότι η υποκρισία στην κακή της μορφή συνιστά μεγάλη πληγή στο σώμα της κοινωνίας. Μπορεί να διαρρήξει τον κοινωνικό ιστό, να εξαλείψει σπουδαίες αξίες, απαραίτητες για την αρμονική συμβίωση, να εξαχρειώσει ηθικά τους ανθρώπους . Γι’ αυτό, ας κρατήσουμε στις κοινωνικές «αποσκευές» μας μόνο το αναγκαίο πρόσωπό της, όπως αυτό περιγράφτηκε σύντομα στον πρόλογο, κι ας πετάξουμε το βλαβερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου